رابطهی بین سرمایه فکری و عملکرد سازمانی (مطالعهی موردی: شرکت ملی گاز ایران)

دنیای امروز، عرصه‌ی سازمان‌های دانش‌محور است و ثروت واقعی سازمان‌ها جذب و بهره‌برداری از نیروی انسانی متخصص و برتر، دانش و مهارت‌های این افراد، فرآیندها و رویه‌های داخلی، فرهنگ درون‌سازمانی، شهرت و خوش‌نامی در نزد مشتریان و ذی‌نفعان و به بیان دیگر دارایی‌های نامشهود و سرمایه فکری آنان است. مطالعات و پژوهش‌های قبلی، یک رابطه‌ی مثبت و قوی بین سرمایه فکری و عملکرد سازمانی را تایید می‌کند؛ لذا به لحاظ اهمیت این مقوله هدف این پژوهش، بررسی روابط میان اجزای سرمایه فکری (سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه ارتباطی) و اثرات آنها بر عملکرد سازمانی در شرکت ملی گاز ایران است. روش پژوهش حاضر از نوع پیمایشی و همبستگی بوده که مبتنی بر مدل معادلات ساختاری می‌باشد. بدین منظور اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه‌ای جامع و مدون جمع‌آوری شد و فرضیات پژوهش با استفاده از تکنیک‌های پیشرفته‌ی آماری از طریق نرم‌افزار PLS-Graph V. 3.00 مورد آزمون قرار گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری نشان داد که بین اجزای سرمایه فکری روابط نسبتا قویی وجود داشته و همچنین سرمایه ساختاری بر عملکرد سازمانی تاثیر دارد که مشابه نتایج تحقیقات پیشین می‌باشد، ولی در این پژوهش، سرمایه ارتباطی بر عملکرد سازمانی تاثیری نداشت.